× در گوشه ای از ذهنم صدای نهیف نیستی مطلق مرا صدا میزند بی رمق برای رفتن و بی میل برای ماندن هستم

آدرس وبلاگ من

hamed-hakan.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/hamed_hakan

لیست دوستان

mostafa

tena

parisa

hamid

hamed

mahan

mili

esmaeil

vahid

sara

mohsen

iman

kamran

akbar

hamedمشاهده تمام دوستان

غربت تن

خيره در سايه ای از نور شب گشته ام
اينجا بالا و پايين رنگ تفهيم خود را باخته است
شش جهت از جنس شب
چشم هايم به دری سرد و يخ زده خشکيد
من هنوز به شکنجه اميدوارم
شايد روزنه ی هرچند سياهی از اميد باقی مانده باشد
من به پرواز و رهايی انديشيدم و سهمم بال های سنگين و بسته ی قفس شد
من لب به فرياد گشودم
و انعکاس صدايم سکوت مرگبار اتاقکی به وسعت جسه ي کوچک کودکی ام شد
و اين صدای ناچيز ولی وحشتناک چکه های آب
که با صدای هر چکه اش انگار ميخی سرد بر روحم کوبيده می شود
جرمم اين بود که در ديار خميده ها قامت راست کردم تا نور آفتاب را نظاره کنم
لذا شکنجه ام نقض راستی قامتم شد
در شکنجه گاهی به وسعت و بلندای يک متر
زندگی قصه ای بود که چيزی برای آموختنم نداشت
بجز فقر و بدبختی که سرمشق زندگيم بودند
زندگی که لحظه به لحظه اش برايم تداعی جان کندن بود
در دياری تنگ تر از قفس
اهالی اين زمين به نور آفتاب نياز دارند تا با رخنه در عمق ديدگانشان گرما و نور حقيقت را احساس کنند
وليکن افسوس که باوری باقی نمانده است
ما بشارت شدگان به رهايی از ظلمت در سياهچال اعتقاد هستيم
حقيقت ما در هم شکسته شد
برای بودن می بايست خودمان را بشکنيم
ما به دروغ ما شده ايم
برای درک خود بايد اين دروغ را بشکنيم
ولی افسوس که بازار باور عقلی خريداری ندارد
و بازار باور قلبی و تعصبات شلوغ و پر رونق می باشد
در اين بزمگاه اهريمنی ، رفته رفته قفل سکوت بر لبانم پديدار می شود
و اين حقيقت تلخيست که سنگينی حجم پوچی بر من تحميل می کند
منی که با شخصيت درونم که ديوانه وار آزاد است عهد بسته بودم گنگ و خاموش نباشم

نگارش : الف . گ
1389/11/15

حامد سروش : این نوشته ی زیبا از دوست عزیزم ( الف . گ ) هستش که آرزوی قلبیمه ذره ای از دنیای درونش در من وجود داشته باشه

برای قدردانی ازش که نقش اساسی در دلنوشته های من داشته عکسش رو در پایین واسه دوستان عزیزم گذاشتم

با تشکر